Ludovicus Rex

Lodewijk IX werd in 1214 op 25 april als zoon van Lodewijk VIII en Blanche van Castilië te Poissy geboren. Hij was koning van 1226 tot 1270. Hij trouwde in 1234 met Margaretha van Provence. Niet alleen als koning maar ook als huisvader kende hij zijn plichten en zorgde voor het welzijn van zijn elf kinderen. Hij was lid van de Derde Orde van Sint Franciscus en leefde in strenge boetvaardigheid. Hij zorgde voor de vrede in zijn land en bracht een tijdperk van bloei onder de bevolking. Ook zorgde hij vvor de bouw van kerken en kloosters. Bij Europese conflicten was hij de gezochte scheidsrechter. Avesnes en Dampieres in Vlaanderen en Henegouwen (1246 en 1256) of in het conflict tussen de Engelse koning Hendrik III en diens vazallen (1264). Hij heeft de rechtspraak in Frankrijk gereorganiseerd, het Parijse parlement opgericht, het muntwezen geordend en caritatieve werken opgericht. Hij liet de kerk Sainte Chapelle voor de relikwie van de Doornenkroon  bouwen. Hij nam deel aan twee kruistochten. In de Zevende Kruistocht (1248-1250) werd hij gevangen genomen en verbleef hij na zijn vrijlating vier jaar in Syrië. Tijdens de Achtste Kruistocht, gericht tegen Tunis bezweek hij op 23 augustus 1270 aan de pest. Hij ligt begraven in de kerk van Saint Denis in Parijs. Hij werd in 1297 door paus Bonifatius heilig verklaard en is uitgeroepen tot Patroon van de Franciscaanse Derde Orde.

Patroon van : Pelgrims, reizende, bakkers, kappers, stukadoren, wetenschappers, boekbinders, boekdrukkers, juweliers, vissers, borstelmakers, timmerlieden, metselaars, schilders, behangers, kooplui, parketmedewerkers
Patroon tegen : blindheid, de pest, doofheid.

Dat Lolcke Gerrits overtuigd was van zijn status en zichzelf arrogant zijn bijnaam heeft aangemeten blijkt bovendien uit de naam van zijn schip “Ludovicus Rex”, de Latijnse vertaling de heiligverklaarde Koning Lodewijk van Frankrijk. Lolcke is de Friesche versie van die naam.
Zoals vaak gebruikelijk in die tijd werd als doopnaam de Latijnse versie aangehouden. Als patroniem (tweede naam) werd de naam van de vader gegeven .
Op maritieme uniformen werd de spreuk vaak toegepast op de knopen.